Sinds 2011, elke dag een dialoog, getypt op wat er in de buurt te vinden is; een boekpagina, een envelop, een kassaticket, een proces verbaal. Taal creëert beeld. Daarmee vertel ik niets nieuws. Met een paar woorden zie je een compleet tafereel voor u. Een dialoog is het perfecte middel voor die paar woorden. Een heel kort stuk – twee zinnen – uit een dialoog geknipt, is voldoende om een hele scène te ontvouwen. De minuten vóór de snede en de minuten erna kun je prima zelf invullen; het zijn dingen die je kent, die je op straat, in de winkel, op het werk, thuis, onder vrienden hebt gehoord. Opmerkingen, argumenten, verveling, jaloezie. Dit zijn altijd de meest alledaagse dialogen. Alledaagse dialogen zijn eenvoudig. Wij gebruiken geen woord te veel. Mensen zullen geen tien woorden gebruiken als ze met vijf woorden iets kunnen zeggen. Wij reageren met een vraag op een vraag, zo zijn wij. Scènes geplukt vanop straat, de tram, de supermarkt, de buren, de tafel. Herkenbaar. Het hoeft geen film of schilderij te zijn om het levendig weer te geven. Het zit allemaal in het hoofd. Hier en nu, niet geschilderd, niet als filmscène, maar getypt, een paar woorden. Sinds februari 2011 al. Elke dag een klein tafereel.