Vlaggen zijn een enorm sterk geladen symbool. Iedereen die iets wil betekenen als groep schaart zich achter een vlag, en voelt zich direct verbonden met een ander die ook achter die vlag staat –  en meer nog: wie tegen die vlag is, is een vijand. Val een vlag aan en je valt een hele groep aan die zich met die vlag identificeert. Het is nochtans maar een vlag. Een stuk stof. En blijkbaar zit er een hele ziel in. Waar een groep voor iets is, is ook een groep tegen hetzelfde, en niet gewoon tegen, maar het is pure haat. Twee groepen lijnrecht tegenover elkaar. Elk met hun eigen vlag, elk met een eigen ideologie. 

In deze installatie val je de vlag van de andere partij letterlijk aan omdat ze als gebruiksobject getoond wordt: als voetmat. Men wordt voor de keuze gesteld aan welke van twee tegenover elkaar staande partijen men de voeten veegt.

Een iets minder uitgesproken versie ervan is de vlaggen in een loper verwerken. Een loper verheft de vlag tot een statussymbool en de keuze waar men loopt wordt al wat ambiguer.

Afhankelijk van waar de installatie getoond wordt, worden andere vlaggen in de matten verwerkt. Overal ter wereld zijn gevoeligheden die emoties doen oplaaien als men de voeten aan de foute vlag veegt.

Landen, regio’s, politieke partijen, religieuze tegenhangers. Elk hebben ze een vlag waar ze zich achter scharen en die ze ten allen tijde zullen verdedigen.